Բժիշկը զգուշացրել է, թե ինչու չպետք է հարմարվել մեջքի ցավին

Մեջքի ցավը միայն տարեց մարդկանց խնդիր չէ, ինչպես կարծում են շատերը։ Տարբեր պատճառներով այն կարող է հայտնվել երիտասարդների և նույնիսկ դեռահասների մոտ։ Երիտասարդ տարիքում նրանք սովորաբար քիչ ուշադրություն են դարձնում այս «մանրուքին», որը, սակայն, ժամանակի ընթացքում կարող է վերածվել ավելի լուրջ բանի։ Նյարդավիրաբույժ Արսեն Կարագոզյանը Газета.Ru-ին պատմել է, թե ինչու չի կարելի անտեսել ցավը։

Մեջքի ցավի հիմնական պատճառները կապված են նստակյաց ապրելակերպի և աշխատանքի հետ, ինչպիսիք են գրասենյակային աշխատողները, հաշվապահները, վարսահարդարները, վիրաբույժները, կոսմետոլոգները և շատ ուրիշներ:

Ինչպես բացատրել է բժիշկը, մեկ դիրքում երկար մնալը, ինչպես նաև անընդհատ քայլելը լարվածություն է առաջացնում միջողնաշարային սկավառակներում, ինչը ժամանակի ընթացքում կարող է հանգեցնել դրանց դեֆորմացման և ցանկացած պաթոլոգիայի զարգացման։ Մեջքի կամ մեջքի ցավը տագնապալի ազդանշան է, որը ցույց է տալիս վնասված ողերի պաթոլոգիական փոփոխությունների սկիզբը:

Սակայն մեջքի ցավը կարող է առաջանալ ոչ միայն նստակյաց ապրելակերպի պատճառով։ Ոչ պակաս վնասակար է ողնաշարի ավելորդ ֆիզիկական սթրեսը։ Դրա վառ օրինակը մարզիկների մեջքի ցավն է, որն առաջանում է մշտական ​​ինտենսիվ մարզումների պատճառով: Նույնիսկ բեռի ճիշտ բաշխման դեպքում ողնաշարերը ժամանակի ընթացքում մաշվում են՝ կորցնելով հարվածները կլանող հատկությունները: Իսկ գերբեռնվածությունը զգալիորեն արագացնում է այս գործընթացը: Ողնաշարի այս դեգեներատիվ փոփոխություններն, իհարկե, ուղեկցվում են ցավով։

«Կա մեջքի ցավի ևս մեկ պատճառ՝ ողնաշարի ճողվածք: Դրանք սովորաբար բնութագրվում են ծանր ախտանիշներով՝ սուր ցավ ճողվածքի, ձեռքերի կամ ոտքերի շրջանում, որն ուղեկցվում է վերջույթների թմրածությամբ և մկանային թուլությամբ։ Երբեմն խոշոր ճողվածքները կարող են խիստ սեղմել ողնուղեղի նյարդային արմատները և առաջացնել կոնքի խանգարումներ։ Արդյունքում՝ մարդու մոտ սկսում են միզարձակման հետ կապված խնդիրներ (անմիզապահություն կամ միզակապություն): Բայց առողջության համար ամենավտանգավորը, որ կարող է լինել, եթե ճողվածքը չբուժվի, հիվանդի շարժունակության խախտումն է, այն աստիճան, որ մարդու ոտքերը չեն գործում, նա չի կարողանում քայլել»,- հավելել է Կարագոզյանը։

Նա նշել է, որ վաղ փուլերում ճողվածքները լավ են արձագանքում պահպանողական բուժմանը (դեղորայքային թերապիա, ֆիզիոթերապիա, մերսում և ֆիզիոթերապիա): Սակայն առաջադեմ դեպքերում նման բուժումը միայն ժամանակավոր ազդեցություն է ունենում: Եվ հետո հնարավոր չի լինի առանց վիրահատության:

«Ի դեպ, վիրահատության համար անհանգստանալու կարիք չկա։ Այսօր նյարդավիրաբուժության մեջ ի հայտ են եկել մի շարք ցածր տրավմատիկ տեխնիկա, որոնք արդեն ապացուցել են իրենց արդյունավետությունը միջողային ճողվածքների բուժման գործում։ Իսկ վերջերս նյարդավիրաբույժները գնալով սկսել են կիրառել էնդոսկոպիկ մեթոդներ, որոնց յուրահատկությունը չափազանց ճշգրիտ հյուսվածքային միջամտությունն է և բարձր արդյունավետությունը։ Այս տեխնիկայի միջոցով ոչ միայն հեռացնում են ճողվածքը, այլև ողնուղեղի սեղմված նյարդերը՝ վերացնելով ցավը։ Վիրահատությունը կատարվում է շատ արագ՝ առավելագույնը 40 րոպեում»,- ընդգծել է մասնագետը։

Նա ևս մեկ անգամ ուշադրություն է հրավիրել այն փաստի վրա, որ մեջքի ցավը մանրուք չէ, որը ժամանակի հետ կանցնի, ինչպես կարծում են ոմանք։ 

«Այդ իսկ պատճառով, իմանալով այս խնդրի մասին առաջին ձեռքից, խորհուրդ կտամ ավելի ուշադիր լինել առողջության նկատմամբ և չանտեսել մասնագետների օգնությունը»,- առաջարկել է նյարդավիրաբույժը։