«Խաղաղութեան հույսով կապրինք». Լիբանանում նորից մտահոգ են
«Խաղաղութեան հույսով կապրինք». Լիբանանում նորից մտահոգ են
«Խաղաղութեան հույսով կապրինք». Լիբանանում նորից մտահոգ են
Եթե անգամ Մոխրաթաղի տունս մոխրացած լինի, նորից կկառուցեմ․ Աղավնիի որդին պատերազմի վախից կորցրել է խոսելու ունակությունը
Ոտքերը հազիվ էին հասնում արգելակին, 40 ժամ վարել է մեքենան, խցանման մեջ քնել է 2 ժամ և փրկել ընտանիքը
Մեկը վիրահատվում էր, մեկը՝ ծնվում, մյուսը՝ մահանում․ մե՛կ աչքալույս էինք տալիս, մե՛կ՝ հույս, մյուսի հետ էլ՝ ցավ կիսում
«Քառօրյա»-ին ամուսնուս հորը խոշտանգել են, տղայիս գերեվարել «44-օրյա»-ին․ այնքան են ծեծել, մտածել են՝ սպանվել է
Հեռախոսիս արխիվը ջնջեցի, չէի ուզում՝ պատմություն դառնար․ Հակարի կամրջին ադրբեջանցիներն ագրեսիվ էին հայերի նկատմամբ
Օրեր էի հաշվում, որ գա զանգի օրը, որ տղայիս ձայնը լսեմ
Ինքնիշխանությունն անտերություն չէ․ պետք է ազատվենք Փաշինյանի ոհմակից
Ամուսնուս մորը սիրտ չարեցինք ասել, որ Հովիկն էլ չկա. երբ հասանք տուն, 2 դագաղ տեսավ...
Աղոթքներս Էրիկի ու մյուս գերիների մասին են. բոլորը գան, միանան ընտանիքներին, մի օր վերջակետ դրվի սպասման ցավին