Բույս, որի հայրենիքն են համարում Միջերկրական ծովի ափամերձ տարածքները, հետաքրքիր է, որ այն հանդիպում է Դաղստանի բնական պայմաններում։ 

Զոպա (զուֆա, մշտիկ) նեղատերեւ ենթատեսակը տարածված է Լոռու եւ Սյունիքի մարզերում, այն ուսումնասիրվել եւ նկարագրվել է Երեւանի բուսաբանական այգում։

Որպես համեմունք օգտագործվում է վերգետնյա մասը, որը պետք է մթերեք ծաղկման շրջանում։ Օգտագործվում է թարմ եւ չոր վիճակում, չորացնելուց հետո պահպանում է հաճելի հոտը եւ դուրեկան դառնահամությունը։ Լայնորեն օգտագործվում է պահածոների մեջ, ձկնեղենի մշակման ժամանակ։

Զոպա նեղատերեւի կապույտ ծաղիկները հարուստ են ծաղկահյութով եւ փոշիով, հաճախ այն հատուկ աճեցնում են մեղվանոցների մոտ։

Որակային առումով մեղրը շատ բարձր է գնահատվում, այն խորհուրդ է տրվում որպես օժանդակ դեղամիջոց` բրոնխիտի եւ աղեստամոքսային հիվանդությունների բուժման շրջանում։ Մեղվատվությունը հավասար է մոտ 330 կգ (1 հա)։

Զոպայի թուրմը կիրառվում է որպես հակաբորբոքային, խորխաբեր, հականեխիչ, միզամուղ միջոց։ Մեղմացնում է կրծքավանդակի շրջանում պնեւմոնիայի, բրոնխիտի, ասթմայի հետեւանքով առաջացող ցավերը, օգտակար է աղեստամոքսային քրոնիկ բնույթի հիվանդությունների դեպքում, լավացնում է ախորժակը։ Կանոնավոր ողողումները թույլ են տալիս խուսափել ստոմատիտի, լնդերի բորբոքման սրացումներից։ Կոնյուկտիվիդի դեպքում խորհուրդ է տրվում լվանալ աչքերի եզրերը։ Կիրառում են արտաքին վերքերի, մաշկի մեխանիկական վնասվածքների բուժման համար։

Թուրմ ներքին օգտագործման համար. 1 թ/գ մանրացրած հումքը թրմեք 200 մլ եռջրում։ Խմեք 100-ական մլ` օրը 3-4 անգամ.

– Որպես խորխաբեր միջոց օգտագործելիս քամեք գոլ վիճակում։

– Ստամոքսի խանգարման դեպքում թրմեք առնվազն 2 ժամ եւ օգտագործեք սնվելուց առաջ։

Հնուց համարվել է, որ զոպայի բուրմունքն օգնում է հարմարվել արտաքին ազդեցություններին, բարձրացնում է խարիզման, զրույց վարելու հմտությունը, ակտիվացնում ուղեղի աշխատանքը եւ կենտրոնացնում ուշադրությունը, թուլացնում նյարդային լարվածությունը, օգնում փոխակերպել կուտակված կյանքի փորձը կենսական էներգիայի, եւ հատկապես օգտակար է տարեց մարդկանց։