Բբժիշկ Քրիստինա Գորբաչևան «Գազետա»-ին ասել է, որ աչքերը շփելը կարող է հանգեցնել վնասվածքի, բորբոքման և տեսողության խանգարման։
«Կանոնավոր մեխանիկական գործողությունը, ինչպիսին է աչքերը շփելը, կարող է հանգեցնել եղջերաթաղանթի մակերեսային արատների, ինչպիսիք են կետային կերատոպաթիան (եղջերաթաղանթի էպիթելի վնասումը) և կոպի երկայնքով գծային էրոզիաները։ Այս փոփոխություններին ուղեկցում են տեսողական ախտանիշներ և ֆիզիկական զգացողություններ՝ մշուշոտ տեսողություն, մթագնում, անհարմարություն, աչքերում ավազոտ զգացողություն և կարմրություն։ Այս փոփոխությունները պահանջում են բուժում և մոնիթորինգ», - բացատրել է նա։
Բժշկի խոսքով՝ ձեռքերը պարունակում են մեծ քանակությամբ միկրոօրգանիզմներ, ուստի ձեռք-աչք հաճախակի շփումը մեծացնում է վարակի և աչքի բորբոքային հիվանդությունների, ինչպիսիք են կոնյուկտիվիտը և բլեֆարիտը, առաջացման ռիսկը։ Հատկապես կարևոր է կոնտակտային լինզաներ կրողների համար հնարավորինս քիչ շփել աչքերը, քանի որ լինզայի տակ վարակի ներթափանցումը կարող է հանգեցնել եղջերաթաղանթի բորբոքման (կերատիտ)։
Աչքերի մշտական և ուժեղ շփումը կարող է հանգեցնել եղջերաթաղանթի նոսրացմանը, ինչը կարող է հանգեցնել կերատոկոնուսի՝ մի վիճակ, որի դեպքում եղջերաթաղանթը նոսրանում է և ստանում կոնաձև ձև։ Տեսողության շտկման վիրահատություն անցած մարդկանց մոտ (լազերային շտկում, ճառագայթային կերատոտոմիա), նման շփումը կարող է թուլացնել եղջերաթաղանթը և հանգեցնել կերատոկոնուսի զարգացմանը։ Եղջերաթաղանթի փոփոխությունները հանգեցնում են տեսողության վատթարացման, որը միշտ չէ, որ շտկվում է ակնոցներով կամ ոսպնյակներով։ Աչքերը շփելը կարող է ոչ միայն կերատոկոնուս առաջացնել, այլև խթանել դրա զարգացումը։
«Կարճատև աչքերի շփումը կարող է հանգեցնել ներակնային ճնշման ժամանակավոր բարձրացման. սա վնասակար չէ աչքերի համար։ Սակայն, աչքերի երկարատև և ինտենսիվ շփումը (մի քանի րոպե անընդմեջ մի քանի տարիների ընթացքում) կարող է հանգեցնել ներակնային ճնշման ավելի երկարատև բարձրացման, ինչը կարող է հանգեցնել գլաուկոմայի զարգացմանը կամ առաջընթացին», - ասաց նա։
Եղջերաթաղանթի մակերեսի վնասման նշաններից են ավազոտ կամ օտար մարմնի զգացողությունը, արցունքահոսությունը, լուսավախությունը և ցավը թարթելիս։ Տեսողության մշտական կորուստը, ուժեղ ցավը, աչքը բացելու անկարողությունը, ցանկացած արտադրություն կամ 24 ժամվա ընթացքում բարելավման բացակայությունը բժշկի մոտ անհապաղ այցելելու պատճառ են։
«Աչքերը շփելուց խուսափելու համար կարելի է լվանալ արհեստական արցունքներով կամ ֆիզլուծույթով, հաճախ օգտագործել հիալուրոնաթթու պարունակող խոնավեցնող կաթիլներ կամ ալերգիա ունենալիս կիրառել սառը կոմպրեսներ։ Եթե օտար մարմնի զգացողությունը շարունակվում է, պետք է խորհրդակցել բժշկի հետ», - եզրափակել է բժիշկը։