Եկած օրվանից, արդեն յոթ տարի` ատելություն, չարություն, գարշանք ցփնող, հասարակությանը սեւով ու սպիտակով ջոկջոկած իշխող ուժը, ժամանակ առ ժամանակ բողոքում է, որ մենք ատելություն ենք տարածում, իբր իրենք սիրո ու համերաշխության քրմեր են աշխատել, երկիրը անդունդից դուրս են քաշել, ժողովուրդն էլ հիմա ոչ միայն չի գնահատում իրենց, այլեւ զզվանքով է լցված իրենց նկատմամբ:
«Պետականաշեն» ու «ազգանվեր» բառեր շաղ տալով, պետությունը հասցրեցիք աղետալի վիճակի, ազգն էլ ցրիվ տվեցիք՝ երկիրը դարձել է աշխարհի երեսին ձեռքառնոցի, ու ով ուզում է դրսից թելադրում է, իսկ ներսում` ժողովրդին բաժանելով «մերոնքականի» ու «ձերոնքականի», ժողովրդավարության քողի տակ բռնապետության իսկական «բաստիոն»: Հիմա էլ` «էլիտայի» ու պլեբսի, հաճախորդների ու ամբոխի, ծաղրածուների, «գործ տվողներին» ու պետպատվերով ծնողներին խրախուսում ու պարգեւատրում, իսկ ժողովրդավարության քողի տակ «այլակարծությունը» բարբառողներին անգամ չեք հանդուրժում, իսկ ճշմարտությունն ու իրականությունը ասողների բերանները ծեփում եք ու վախեցած բանտերը լցնում` մյուսների աչքը վախեցնում: Բայց մեկ է, գիտեք, որ «ազատատենչ» Եվրոպան ծափ է տալու ձեր հիմնադրած բանասիրությանը, որովհետեւ իրենց ձեռք է տալիս մեր ներսում քանդվող ազգային արժեքները՝ սկսած եկեղեցու դերի ու նշանակության, վերջացրած` ինքնության... Սա էր ամբողջը` չեք կարող հերքել, չարության ու ստորության, կեղծիքի ու գաղջության, պնակալեզի ու հացկատակի, շողոքորթ մունետիկնե՛ր... «Նոր Հայաստան» էին կերտում, հիմա էլ այլակարծությոնը մի կողմ թողած, հիպնոսացած, իրենք իրենցով «ազատ» խոսքի ռահվիրաններով, հերսոտած «թռնում են» այս կամ այն լրագրողի, շարքային մարդու երեսին, ով պարզապես հանդգնում է հակադիր, անմեղ դիտարկում անել: Բռնապետը մերժում է այլակարծությունը, բայց իշխանության եկան նաեւ նրանց մերժելով, ովքեր իբր ժողովրդավար չէին։
Արդեն յոթ տարի շրիշակի տակ պախկված իշխող ուժի ներսում աշխատողները վախենում են անգամ Փաշինյանի նկարից: Հիմա էլ իշխող կողմը` բոլորը մի մարդու պես պայքարում են մեր դեմ։ Ամեն օր ահաբեկելով, վախեցնելով, հաթաթաներ բանեցնելով, ԱԱԾ նկուղներում փակելով։ Երկրի վրա սրբեր չկան Նիկոլ եւ յուր նիկոլականություն, մենք էլ միայն ձեր աչքին ենք սատանա երեւում, պարզ է վախեցած եք, բայց ոչինչ չենք կարող անել ձեր վախերի հետ, դուք եք վաստակել այն, ինչ հիմա հանգիստ վայելում եք։ Անգամ մեր ամեն հնչյունից եք «դուխով» ընկնավորում:
Ձեր բերած «հեղափոխությունը» միայն ծնծղա ու ձոներգ չի, հիմա շատ պարզ հայ ժողովրդի աչքի առաջ է` հայրենիքի մի զգալի մասի կորուստ, անտերության մատնված մի ամբողջ ժողովուրդ, անվերջանալի զոհեր, գերության մեջ մեր հայրենակիցներ, անվերջանալի աղետ, ու վերջը չերեւացող ապագա։ Ժամանակն անցել է վաղուց, բայց գոնե այս փուլում կանգ առեք, երբ սրբապղծում եք ոչ միայն ձեզ, այլ աշխարհով մեկ մեզ եք խայտառակում։
Դուք վաղը չեք լինելու, գուցե մենք էլ, բայց երկիրն է ափսոս։ Երկնքից ցած իջնեք ու ձեր տոտիկները թեթեւ հպեք գետնին, կտեսնեք, որ դուք անցել եք բոլոր սահմաններն ու հանգիստ համակերպվեք, որ դուք հնարավոր բոլոր միջոցներով ավերել եք մեր հայրենիքը։ Համակերպվեք, դուք այլեւս ոչ մի դերակատարում չունեք մեր երկրում։
Արթուր Հայրապետյան