Կառավարությունն առաջարկում է Հայաստանի ինքնիշխանությունից հրաժարվելու հրապարակային կոչերի համար քրեական պատիժ նախատեսել՝ մինչև 15 տարի։
Գործող օրենքով քրեական պատասխանատվություն է նախատեսված տարածքային ամբողջականությունը խախտելու, բռնություն գործադրելու սպառնալիքի միջոցով Հայաստանի տարածքը կամ մասը այլ պետությանը հանձնելու համար:
Փաստորեն, հիմա ավելանում է նաև ինքնիշխանության բաղադրիչը։
Ինչո՞ւ հենց հիմա ծագեց ինքնիշխանությունը քրեական օրենսգրքով պաշտպանելու անհրաժեշտությունը։
Պատասխանը թերևս պետք է փնտրել այն քաղաքականության համատեքստում, որ այսօր իրականացնում է Նիկոլ Փաշինյանը:
Հայաստանի փաստացի վարչապետը քարոզչական պատրանք է ստեղծում, թե իբրև Մոսկվան ճնշում է բանեցնում Հայաստանի նկատմամբ՝ վերջինս, այսպես կոչված, նոր միության մեջ ընդգրկելու նպատակով: Իհարկե, երբ Նիկոլ Փաշինյանը՝ «Հավաստի աղբյուր» ծածկանունով, նման հրապարակում կատարեց իր ընտանիքին պատկանող կայքում, Ռուսաստանի նախագահի խոսնակ Դմիտրի Պեսկովը շատ կոշտ արձագանքեց՝ նման պնդումը համարելով անհեթեթություն:
Չնայած այս հերքմանը՝ իշխանությունը շարունակում է պատրանք ստեղծել, թե իբրև ինքը «հերոսաբար» դիմադրում է ռուսական ճնշմանը՝ հանդես գալով Հայաստանի ինքնիշխանության պաշտպանության դիրքերից: Իրականում շատերի համար է հասկանալի, որ Փաշինյանի թիմը հակառուսական տրամադրություններ է գեներացնում՝ արտաքին քաղաքականության վեկտորալ փոփոխություն կամ ճամբարափոխություն իրականացնելու համար:
Փաշինյանը գիտի, որ նման արկածախնդիր քաղաքականությունը կարող է ունենալ անկանխանխատելի, անգամ ողբերգական հետևանքներ, ինչը հանգեցնելու է քաղաքական ու հանրային հակազդեցության: Ահա, այս նպատակի համար է նա ստեղծում այս, այսպես կոչված, քրեական մահակն՝ իր ընդդիմախոսների դեմ պայքարելու նպատակով:
Ճակատագրի հեգնանք է, երբ նման նախագիծ առաջարկվում մի իշխանության կողմից, որի պաշտոնավարման հետևանքով ինքնիշխանությունը դարձել է վիրտուալ մի բան: Գրեթե վստահություն ունենք, որ այս օրենքն առաջինը հենց Փաշինյանի վրա է տարածվելու, երբ նրա արևմտյան սիրախաղը ավարտվի Կրեմլի պատերի տակ՝ «փրկիչ» հերթական փաստաթուղթը ստորագրելու «առաքելությամբ»...
Վահրամ Բագրատյան