Եվրամիությունը Ադրբեջանի նկատմամբ պատժամիջոցներ, այդ թվում՝ գազային պամանագրի չեղարկում կամ սառեցում չի դիտարկում, երեկ Եվրախորհրդարանում հայտարարել է կառույցի փոխնախագահ, Արտաքին հարաբերությունների գծով բարձրագույն հանձնակատար Ժոզեպ Բորելը։ Ընդ որում, այդ հայտարարությունից առաջ եվրոպացի բարձրաստիճան դիվանագետը փաստել է, որ Ադրբեջանը հարձակվել է Հայաստանի վրա և օկուպացրել որոշ տարածքներ։

Ստացվում է՝ իրեն մարդու իրավունքների և հումանիտար արժեքների դրոշակակիր հռչակած Եվրամիությունն առաջնորդվում է երկակի ստանդարտներով՝ իր աշխարհաքաղաքական շահերին ստորադասելով արժեքները:

Այլապես անհասկանալի է, երբ Ուկրաինայի տարածքներն օկուպացրած Ռուսաստանի դեմ ԵՄ-ն գործարկում է պատժամիջոցների արդեն 8-րդ փաթեթը, իսկ Ադրբեջանին, որն օկուպացրել է Հայաստանի ինքնիշխան տարածքները, չի սաստում անգամ պատժամիջոցների սպառնալիքով:

Բայց սա այն է, ինչ պետք է իմանալ ռեալ պոլիտիկի մասին:

Աշխարհաքաղաքական կենտրոններն առաջնորդվում են իրենց կենսական անվտանգային ու նյութական շահերով ու բոլոր դեպքերում՝ մարդու իրավունքներն ու ժողովրդավարությունը ստորադասվում են, եթե հակադրության մեջ են այդ շահերի հետ:

Կոնկրետ դեպքում՝ Ադրբեջանը ԵՄ-ի ռազմավարական գործընկերն է էներգետիկայի ոլորտում, Ալիևին պատվով ընդունում են Բրյուսելում, նրա հետ հուշագրեր են ստորագրում, իսկ Փաշինյանի «արտահանած» ժողովրդավարությունը «գնորդ» չունի:

Սա է ճշմարտությունը՝ ինչքան էլ հակառակը պնդեն մեր արևմտամետները:

Եթե անգամ հետխորհրդային տարածքում ինչ-որ երկիր հետաքրքիր է Արևմուտքի համար, ապա դա միայն այն պարագայում, եթե «հոժարակամ» ծառայում է որպես գործիք՝ Ռուսաստանի դեմ: Դրա մասին են Ուկրաինայում ծավալվող դրամատիկ, արյունալի իրադարձությունները:

Վահրամ Բագրատյան