ԱԺ «Պատիվ ունեմ» խբակցության պատգամավոր, անվտանգային հացերով փորձագետ Տիգրան Աբրահամյանը գրում է.
«Առաջիկայում սպասվող վարժական հավաքների արդյունավետությունը և նշանակությունը ճիշտ գնահատելու համար նախ պետք է հասկանալ, թե առհասարակ ի՞նչ է նշանակում վարժական հավաք:
Զինվորական ծառայության և զինծառայողի կարգավիճակի մասին օրենքը հստակ սահմանում է, թե ինչի համար են վարժական հավաքներ անցկացվում:
Ըստ այդ ձևակերպման` վարժական հավաքի նպատակը պահեստազորի առաջին խմբում հաշվառված քաղաքացիների ռազմական ունակությունների կատարելագործումն ու վերապատրաստումն է:
Ի՞նչ է նախատեսված վարժական հավաքներ հայտարարարելու կառավարության համապատասխան որոշմամբ և պահեստազորից զորակոչվող քաղաքացիների ռազմական ունակությունները ինչպես են կատարելագործվելու, երկրորդ, ինչպիսի մասնագիտական վերապատրաստում են անցնելու պահեստազորայինները:
Կառավարության որոշմամբ ընդամենը տեսանելի է, որ զորակոչվող պահեստազորայինները 11 օր նախապատրաստվելու են, որպեսզի 2 շաբաթ մարտական հերթապահություն կրեն:
Այսինքն` առավելագույնը պահեստազորայինը սովորելու և կատարելագործելու է մարտական հերթապահությանը վերաբերվող իր գիտելիքները, ապա պետք է առաջնագծի որևէ հատվածում դիրքապահ առաքելություն անցնի:
Օրենքով նախատեսված մասնագիտական վերապատրաստում առհասարակ տեսանելի չէ, իսկ ռազմական ունակությունների անվան տակ զուտ մարտական հերթապահության նախապատրաստական աշխատանքն է:
Դեռ չեմ խոսում այն մասին, որ վարժական հավաքը սահմանող օրենքը մարտական հերթապահության կրման մասին որևէ բան չի ասում:
Սա էլ վարժական հավաքներն ու դրանց հնարավոր արդյունքը: