Հայաստանի դժգոհությունները ՀԱՊԿ-ից հիմնավոր են, և դրանց պետք է արձագանքել, խնդիրները լուծել, օրերս Մինսկում հայտարարել է Բելառուսի նախագահը։

Դիմելով ռազմական դաշինքի անդամ երկրների արտգործնախարարներին՝ Ալեքսանդր Լուկաշենկոն ընդգծել է, որ ՀԱՊԿ-ի հասցեին հնչող քննադատությունները շատ հաճախ տեղին են, քանի որ կառույցը թերանում է կոնկրետ խնդիրների լուծման հարցում: 

Իհարկե, Լուկաշենկոն ՀԱՊԿ խնդիրների մասին գլոբալ հարթության վրա է անդրադարձել՝ հիշեցնելով, թե կառույցից ակնկալիքներ ունի նաև Տաջիկստանի հետ լարված հարաբերություններ ունեցող Ղրղզստանը:

Իհարկե, Լուկաշենկոն ավելի խորքային ու բազմաշերտ խնդիր է բարձրացնում՝ նրբանկատորեն լռելով մի թեմայի մասին, որն էլ, կարծում ենք, նրա այս հայտարարության բուն մոտիվն է:

Լուկաշենկոն տողատակով հասկացնում է, որ Ռուսաստանն ու Բելառուսն էլ միայնակ են Ուկրաինայի կամ Արևմուտքի դեմ կամպանիայում ու դա այն դեպքում, երբ դաշինքի անդամ մյուս երկրները, լավագույն դեպքում, չեզոքություն են պահպանում:

Բելառուսի նախագահը, թերևս, ակնարկում է, որ պարտավորությունները փոխադարձ են ու, օրինակ, Հայաստանն ու Ղրղզստանն աջակցություն կարող են ակնկալել, եթե «ճիշտ» դիրքավորում ունենան ուկրաինական պատերազմում:

Լուկաշենկոյի տրամաբանությունն, իհարկե, բխում է որևէ դաշինքի տրամաբանությունից, այլ խնդիր է, որ նման «հայելային» պարտավորությունը հազիվ թե բխի ՀԱՊԿ մյուս անդամների շահերից ու օրակարգերից:

Վահրամ Բագրատյան