Իրանի արտաքին գործերի նախարար Սեյեդ Աբբաս Արաղչին, որն այցելել է Ադրբեջան, մանրամասնել է իր այցի նշանակությունն ու նպատակները, հաղորդել է IRNA-ն։

Արաղչիի հոդվածը դիվանագիտական ​​շրջանակ է ստեղծում իրանա-ադրբեջանական հարաբերությունների նոր փուլի համար։ Այն կենտրոնանում է «հետղարաբաղյան իրականության», էներգետիկայի, տարանցման և արտաքին խաղացողների հետ մրցակցության վրա։

Ստորև բերված են հոդվածից հատվածներ

- Իրանը առաջին երկրներից մեկն էր, որը ճանաչեց Ադրբեջանի պետականությունը և, իր հյուպատոսությունը անմիջապես դեսպանատան վերածելով, հստակորեն ցույց տվեց իր համապարփակ աջակցությունը։ Այս աջակցությունը շարունակվեց ադրբեջանական պետականության ամրապնդման տարիներին, իսկ Լեռնային Ղարաբաղի շուրջ երկարատև հակամարտության ընթացքում Թեհրանի սկզբունքային դիրքորոշումը մշտապես եղել է տարածքային ամբողջականության հարգանքը և օկուպացված տարածքները վերադարձնելու անհրաժեշտությունը։

- Ժամանակը կարող է որոշ ճշմարտություններ մշուշոտել, բայց պատմական փաստաթղթերը վկայում են, որ 1992 թվականի մայիսի Թեհրանի հռչակագիրը առաջին միջազգային փաստաթուղթն էր, որում Հայաստանը միանշանակ ճանաչեց Ադրբեջանի տարածքային ամբողջականությունը՝ փաստ, որը հաստատում է Իրանի կարևոր և բարեգործական դերը այդ կարևոր պահին։ ՄԱԿ-ում և Իսլամական համագործակցության կազմակերպությունում մեր հետևողական գործողությունները նույնպես արտացոլում էին այս սկզբունքային դիրքորոշումը։

- Հաղորդակցության և աշխարհաքաղաքականության ոլորտում Իրանի դերը որպես հուսալի և կենսական գործընկեր անհերքելի է: 34 տարի շարունակ Իրանը, առաջնորդվելով բարիդրացիության և մարդասիրության սկզբունքներով, ապահովել է Նախիջևանի Ինքնավար Հանրապետության մուտքը դեպի Ադրբեջանի մնացած մասը իր տարածքով: Այս ընթացքում, չնայած արտաքին ճնշմանը կամ քաղաքական տատանումներին, Իրանը երբեք թույլ չի տվել, որ այս կապը խզվի։

- Այսօր, այս կապը հետագայում հեշտացնելու և բարելավելու համար, ակտիվորեն խթանվում է «Արազ» միջանցքի նախագիծը՝ ռազմավարական նախաձեռնություն, որը խորհրդանշում է երկու երկրների ցանկությունը՝ դիվերսիֆիկացնել տրանսպորտային ուղիները։

- Նախապատրաստական ​​աշխատանքներ են տարվում Իրանի, Ադրբեջանի և Ռուսաստանի էներգետիկ համակարգերի եռակողմ փոխկապակցման համար, որը Կովկասը վերածում է պոտենցիալ էներգետիկ կենտրոնի: Նախիջևան մատակարարումներով գազի փոխանակման սխեմաները նույնպես փոխադարձ վստահության հստակ դրսևորում են։

- Այսօր, ղարաբաղյան հակամարտության ավարտից հետո, Հարավային Կովկասը կանգնած է նոր դարաշրջանի՝ հնարավորությունների, խաղաղության, կայունության և համատեղ զարգացման դարաշրջանի շեմին։ Մենք համոզված ենք, որ տարածաշրջանային անվտանգությունը չի կարող լինել «ներմուծվող ապրանք» և կարող է ապահովվել միայն տարածաշրջանային պետությունների ջանքերով՝ առանց արտաքին ուժերի միջամտության: Մերձավոր Արևելքում լարվածության աճի ֆոնին, որը պայմանավորված է Թրամփի վարչակազմի միակողմանի և հակամարտական ​​մոտեցումներին վերադառնալով, նաև Իսրայելի և Նեթանյահուի վտանգավոր արկածախնդրություններով, Թեհրանի և Բաքվի իմաստությունն ու հեռատեսությունը կենսական նշանակություն ունեն կայունությունը պահպանելու համար։

- Մենք վստահ ենք, որ տարածաշրջանային աշխարհաքաղաքականության ցանկացած փոփոխություն, որը վնասում է հարևանների կենսական շահերին, տագնապալի ազդանշան է և պահանջում է համատեղ արձագանք: Տևական կայունության հասնելը հնարավոր է միայն փոխադարձ շահերը լիովին հաշվի առնելով և ներքին հնարավորությունները օգտագործելով, ինչպես նաև անկայունությամբ շահագրգռված արտաքին ուժերին թույլ չտալով միջամտել երկու երկրների միջև եղբայրական հարաբերություններին: