Նախօրեին Նիկոլ Փաշինյանն ընդունել էր որոշ եպիսկոպոսների, որոնք տարբեր նեղ-անձնական պատճառներից ելնելով որոշել են անցնել նրա սրի տակով։ Ու ահա այդ հանդիպումից ընդամենը մեկ օր հետո նրանցից ոմանք փորձում են առավել աչքի ընկնել մյուսներից ու իրենց հավատարմությունը Փաշինյանին հաստատել էլ ավելի գործուն քայլերով, ինչպես ավելի վաղ արել էր Մասյացոտնի թեմի առաջնորդ Տեր եպիսկոպոս Գևորգ Սարոյանը (ավազանի անունը՝ Արման)։
Այդ հանդիպումից ընդամենը մեկ օր հետո, այսինքն այսօր, Նիկոլ Փաշինյանը հայտարարեց, որ իր մասնակցությամբ հերթական «պատարագը» լինելու է Երևանի Սուրբ Սարգիս եկեղեցում, որը գտնվում է Արարատյան թեմում ու որի առաջնորդն է Տեր Նավասարդ արքեպիսկոպոս Կճոյանը (ավազանի անունը՝ Սամվել)։ Այդ քայլով Կճոյանը վերջնականապես այրում է հետդարձի ճանապարհն ու իրեն ամբողջովին դնում Նիկոլ Փաշինյանի տրամադրության տակ ու թերևս դրա համար նա ունի հիմնավոր պատճառներ։
Իշխանության ղեկը ստանձնելուց հետո առնվազն երկու անգամ Նիկոլ Փաշինյանը հրապարակավ անդրադարձել է օֆշորային սկանդալներով հայտնի Կճոյանին, մեկը՝ 2021 թվականին նախընտրական քարոզարշավի ընթացքում հայտարարելով, որ Կճոյանի գործունեությունը ծայրից ծայր դեմ է քրիստոնեական արժեքներին ու Հայ Առաքելական Եկեղեցու էությանը, մյուսը՝ այս տարի՝ 2025 թվականին, ելույթ ունենալով Ազգային ժողովում ու տառացիորեն հայտարարելով հետևյալը. «Հոգևորականը Բենթլի ունենա ու ոչ ոքի հաշվետվություն չտա՞, խելագա՞ր եք դուք։ Այսինքն դուք ո՞ւմ եք ներկայացնում, Հիսուս Քրիստոսին, թե՞… Հլը մի հատ էլ մեզ են ասում նեռ, դուք ձեզ հայելու մեջ տեսե՞լ եք ընդհանրապես»։ Եվ ի՞նչ, Կճոյանը տեսա՞վ իրեն հայելու մեջ։ Տեսավ ու գտա՞վ իր տեղը, հիմա նա ծառայում է Հիսուս Քրիստոսին, թե՞ Նիկոլ Փաշինյանին։ Եթե այնուամենայնիվ զղջա ու վերադառնա իր իրական ծառայությանը, ապա միանշանակ նրան պետք է դիմել Նավասարդ սրբազանով (բոլորս էլ կյանքում սխալվում ենք), իսկ եթե հաստատակամորեն որոշել է Փաշինյանին մատուցած իր ծառայությունները տանել մինչև վերջ, ապա թերևս արժե նրան դիմել ավազանի անունով՝ Սամվելով։
Սակայն մի բանում Կճոյանը չարաչար սխալվում է, եթե կարծում է իր ծառայությունների արդյունքում Նիկոլ Փաշինյանը մոռանալու է իր մասին վաղօրոք արված հայտարարությունները։ Այս պահին թե՛ Կճոյանը, թե' Փաշինյանի առջև խոնարհված մյուս եպիսկոպոսները նրան այնքանով են պետք, քանի դեռ չի հեռացրել Վեհափառին։ Սակայն դրանից անմիջապես հետո Փաշինյանը մանրազնին զբաղվելու է մյուսներով, հատկապես Կճոյանով, քանի որ նա հանրային առումով թերևս ամենախոցելին է մյուսներից։
Ավելին՝ եթե Փաշինյանի մոտ ընդունելություն ստացած մյուս եպիսկոպոսներից ոմանք տարբեր պատճառներով (անձնական կյանք, կուսակրոնության խախտում) կարող են պարզապես թողնել հոգևոր ծառայությունը իրենց այժմյան «կնքահոր» պարտադրանքով, ապա մեծ է հավանականությունը, որ Կճոյանը կկանգնի դատարանի առջև։ 2018 թվականի «հեղափոխության» պատճառներից մեկն էլ թերևս հենց Կճոյանն է, քանի որ հասարակությունն այդպես էլ չներեց նրան ո՛չ կոռուպցիոն հավանական գործարքների, ո՛չ էլ հոգևորականի կողմից ակնհայտ ցոփ ու շվայտ կյանքի՝ Բենթլիի համար։ Հետևաբար իր ընտրազանգվածին կերակրելու համար Կճոյանը ընտիր խայծ է, հատկապես, որ նա լիովին կարող է տեղավորվել «հատիկ առ հատիկ վերադարձի» տրամաբանության շրջանակներում։ Ու Կճոյանին զոհաբերելով Նիկոլ Փաշինյանը կիրականացնի ժողովրդական ասացվածքի կեսը` «գայլերը միանշանակ կուշտ կլինեն, բայց ոչխարը դժվար ապահով մնա»։
Կարեն Կարապետյան