Քեմբրիջի համալսարանի գիտնականները պարզել են, որ ֆիզիկական սահմանափակումները ստիպում են արհեստական բանականությանն իրեն պահել ինչպես մարդու ուղեղը։ Հետազոտության արդյունքները հրապարակվել են Nature Machine Intelligence ամսագրում:
Մասնագետները ստեղծել են արհեստական համակարգ, որը նախատեսված է ուղեղի շատ պարզեցված տարբերակի նմանակման համար: Իրական նեյրոնների փոխարեն օգտագործվել են հաշվողական հանգույցներ, որոնցից յուրաքանչյուրը վերցնում է մուտքային տվյալներ, փոխակերպում և արտադրում ելքային տվյալներ, իսկ մեկ հանգույցը կամ նեյրոնը կարող է միանալ մի քանի ուրիշների, իսկ ամբողջ մուտքային տեղեկատվությունը ենթակա է հաշվարկի:
Այս նեյրոնային ցանցի յուրաքանչյուր հանգույցին հատկացված է եղել որոշակի տեղ վիրտուալ տարածքում, և որքան հեռու են եղել երկու հանգույցները, այնքան ավելի դժվար է եղել նրանց համար ազդանշաններ փոխանակելը: Այնուհետև համակարգը լուծել է լաբիրինթոս նավիգացիայի խնդրի պարզեցված տարբերակը, որում պետք է ընտրել ամենակարճ ճանապարհը մինչև վերջնակետ:
Սահմանափակումը շրջանցելու համար համակարգը սկսել է ստեղծել հանգույցներ՝ բարձր կապակցված հանգույցներ, որոնք գործում են որպես ցանցով տեղեկատվության փոխանցման խողովակներ: Բացի այդ, ի հայտ է եկել կոդավորման ճկուն սխեմա. միևնույն հանգույցը կարող է լաբիրինթոսում միանգամից մի քանի տեղ կոդավորել, այլ ոչ թե հատուկ տեղանքների կոդավորման համար մասնագիտացված հանգույցների կարիք ունենալ: Սա բարդ օրգանիզմների ուղեղում նկատված ևս մեկ հատկանիշ է։
Հեղինակները եզրակացրել են, որ ռոբոտները, որոնք պետք է մեծ քանակությամբ անընդհատ փոփոխվող տեղեկատվություն մշակեն սահմանափակ էներգիայի ռեսուրսներով, կարող են դա անել ավելի արդյունավետ, մարդու ուղեղին նման արհեստական ուղեղով: