Ազգային ժողովի ընդդիմադիր խմբակցությունները թեև վերադարձել են խորհրդարան, բայց հատվածաբար են մասնակցում նիստերին։
Այսօր կառավարության հետ հարցուպատասխանն է։ Ընդդիմադիր պատգամավորները հնարավարություն ունեն վերջին օրերի զարգացումների, ադրբեջանցիների սադրանքների, Հայաստանի իշխանության անգործության թեմաներով հարցեր ուղղել Փաշինյանին, բայց որոշել են չմասնակցել նիստին։
Կառավարություն- ԱԺ հարցուպատասխանը կարևոր վերահսկողական գործիք է, որի միջոցով ընդդիմությունը ոչ միայն հարցեր է բարձրաձայնում, այլ նաև հնարավորություն է ստանում կառավարությանը հրապարակավ պատասխանատվության բեռի տակ դնել:
Հիմա, եթե ընդդիմությունը նման գործիքակազմից չի օգտվում, կարող ենք մի քանի լեգիտիմ ենթադրություններ անել:
Օրինակ, կարող ենք մտածել, որ իշխանության և ընդդիմության տարաձայնություններն այնքան խորքային չեն, որպեսզի պատգամավորները ստիպված լինեն նման կերպ ազդել կառավարության քաղաքականության վրա:
Բայց, կարծես, այս վարկածը հերքվում է, երբ կարդում ու լսում ենք խորհրդարանական ընդդիմության ներկայացուցիչների հարցազրույցները:
Երկրորդ վարկածն այն է, որ ընդդիմությունն անիմաստ է համարում «գլուխ դնել» այս վարչապետի հետ: Բայց այս դեպքում, պետք էր ոչ թե խորհրդարան վերադառնալ, այլ մանդատից հրաժարվելու ու ինքնաբացարկի դիմումներով հեղեղել ԱԺ ու ԿԸՀ նախագահների ընդունարանները ու ճգնաժամ գեներացնելով՝ հասնել խորհրդարանական արտահերթ ընտրությունների անցկացմանը:
Եթե ընդդիմությունը այս ճանապարհով էլ չի գնում, ապա կա՛մ «վախենում» է վարչապետի հետ «առերեսումից», կա՛մ էլ՝ արտահերթ ընտրությունների հեռանկարից:
Որպես ամփոփում՝ միանգամայն լեգիտիմ է հնչում հռետորական հարցը՝ խորհրդարան վերադարձել եք, որ ի՞նչ անեք...
Վահրամ Բագրատյան