Երեկ աշխատանքային այցով Մոսկվայում էր Ադրբեջանի նախագահ Իլհամ Ալիևը, ով Ռուսաստանի նախագահ Վլադիմիր Պուտինի հետ հանդիպմանը քննարկում էր ռեգիոնալ անվտանգության հարցեր, հայտնում էր իր երկրի պատրաստակամությունը՝ միանալ մի քանի մեգանախագծերի:

Ավելորդ է ասել, որ հայ-ռուսական հարաբերությունները գտնվում են հատակին, և դրական որևէ ազդակ չկա, որ դրանք լավարկվելու հեռանկար ունեն:

Սակայն տխուր է այն, որ արևմտյան ուղղությամբ նույնպես մենք տեսանելի ձեռքբերումներ չունենք:

Բրյուսելի՝ ապրիլի 5-ի եռակողմ հանդիպումը դարձավ այն «պրյանիկը», որը ճանապարհ բացեց Փաշինյանի կողմից Ադրբեջանին արվող միակողմանի զիջումների համար: Արևմտյան բոլոր դերակատարները դա ողջունել են:

Փաստորեն ստացվում է՝ Արևմուտքին ամեն կերպ պետք է հայ-ադրբեջանական հարաբերությունների կարգավորում՝ անկախ դրանց բովանդակությունից, ինչը միանգամայն ներդաշնակ է Ալիևի օրակարգին:

Մինչ Փաշինյանն, Ալեն Սիմոնյանը հավատարմության երդումներ են շռայլում Արևմուտքի ուղղությամբ, Բրյուսելում կամ Վաշինգտոնում մտածում են ոչ թե Ադրբեջանին, այլ տարածաշրջանում Ռուսաստանին և Իրանին զսպելու մասին:

Այս խճանկարում Հայաստանի համար կենսական է բալանսավորված քաղաքականության իրականացումը, որովհետև Փաշինյանի զրոյական արդյունքով քաղաքականությունը սպառնում է Հայաստանի անվտանգությանը:

Վահրամ Բագրատյան