Նոր ուսումնասիրությունը ցույց է տալիս, որ COVID-19-ի պատճառով ամուսնուն կորցնելը կարող է ավելի մեծ վնաս հասցնել հոգեկան առողջությանը, քան այլ պատճառներով մահը:

Հետազոտության հեղինակներն ընդգծում են, որ միլիոնավոր այրի կանայք ու տղամարդիկ, որոնք հաղթահարել են COVID-19-ը, բախվում են «հոգեկան առողջության ավելի մեծ ռիսկի, քան այն ամուսինները, որոնք ողջ են մնացել մինչ համավարակը, եւ մտահոգություններ են առաջանում առողջության վրա համավարակի երկարաժամկետ ազդեցության վերաբերյալ:

Եվ կորուստ կրած տարեց սգավոր մարդկանց այս մեծ խումբը դեռեւս կարիք ունի կլինիկական բժշկական աջակցության, ասվում է հետազոտության մեջ, որը հրապարակվել է Journal of Gerontology-Series B-ում:

Վերլուծությունը նպատակ է ունեցել գնահատել՝ արդյոք մարդիկ, ում ամուսինները կամ զուգընկերները մահացել են COVID-19-ից, ենթարկվում են հոգեկան առողջության յուրահատուկ ռիսկերի՝ համեմատած այն մարդկանց հետ, ովքեր կորցրել են իրենց ամուսիններին մինչեւ համավարակը:

Դրա համար հետազոտողները համադրել են 27 երկրների հետազոտությունների տվյալները՝ համեմատելով նախահամավարակային շրջանը՝ 2019 թվականի հոկտեմբերից մինչեւ 2020 թվականի մարտ, վաղ համավարակի՝ 2020 թվականի հունիս-օգոստոս ժամանակահատվածի հետ:

Հետազոտողները նաեւ եկել են այն եզրակացության, որ այս խնդիրները, հավանաբար, խորացել են համավարակի հետ կապված այլ սթրեսային գործոնների պատճառով, ներառյալ սոցիալական մեկուսացումը, կյանքի բարձր սթրեսային իրավիճակները, ֆինանսական խնդիրների ռիսկի բարձրացումը եւ հոգեկան առողջության ծառայությունների օգտագործման ցածր մակարդակը, ինչի մասին խոսվել է նախորդ հետազոտություններում: