Աղանդեր մանկությունից. ինչպե՞ս «կարտոֆիլ» թխվածքը շահեց մարդկանց սրտերը
Կարտոֆիլով տորթ սիրում են ինչպես մեծերը, այնպես էլ երեխաները: Շատերի համար այս քաղցրությունը դարձել է այն «մանկության համը», որը դեռ ուզում են ճաշակել։
Ի սկզբանե բաղադրատոմսը հայտնվեց որպես հին թխվածքաբլիթներին, տորթերին և այլ աղանդերի երկրորդ կյանք տալու միջոց, որոնք արդեն կորցրել էին իրենց շուկայական տեսքը: Փաստորեն, սա վերամշակման հնարամիտ միջոց էր, և ոչ թե խոհարարական բարդություն, ուստի «Կարտոֆիլի» տորթը այդ օրերին չէր զարդարում որևէ բաղադրատոմսի գիրք։
Բայց հենց ԽՍՀՄ-ում էր, որ այս քաղցրությունը երկրորդ կյանք գտավ։ Այժմ հիշեք Լենինի կարգախոսը. «Սոցիալիզմը հաշվառում և վերահսկողություն է»: Այսպիսով, խորհրդային ժամանակաշրջանի հրուշակեղենի խանութներում ամեն ինչ հաշվի է առնվել, նույնիսկ թխվածքաբլիթի փշրանքները, որոնք վերածվել են «կարտոֆիլի» լեռների՝ խնայողության և սրամտության իսկական խոհարարական խորհրդանիշի:
Այսպես էլ ծնվել է մանկության համը:
