ՔՊ հիմնադրման առաջին իսկ օրվանից այս կուսակցության փաստացի առաջնորդը եղել է Նիկոլ Փաշինյանը, բայց ո՛չ ընդդիմադիր և ո՛չ էլ իշխանության կարգավիճակներում, ֆորմալ առումով նա չի ստանձնել ՔՊ նախագահի պաշտոնը:
ՔՊ 6-րդ համագումարը բացառություն դարձավ՝ թեև թվում էր, որ արտաքին մարտահրավերներով լեցուն այս փուլում Փաշինյանը ժամանակ անգամ չպետք է ունենար զբաղվելու կուսակցական գործերով:
Այնուամենայնիվ, ինչո՞ւ Փաշինյանը նախօրեին ստանձնեց կուսակցության ղեկը:
Ըստ ամենայնի, գոյություն ունեն երեք արժանահավատ պատճառներ:
Ըստ առաջին վարկածի, ՔՊ նախագահի պաշտոնի համար դաժան մրցակցություն է ընթացել Սուրեն Պապիկյանի ու Տիգրան Ավինյանի միջև ու Փաշինյանը եղել է այն անհրաժեշտ կոմպրոմիսը: Այսինքն, եթե նա չստանձներ կուսակցության նախագահի պաշտոնը, ՔՊ-ն նույնիսկ կարող էր պառակտվել:
Մյուս վսրկածի համաձայն, հենց Ավինյանն է նպաստել Փաշինյանի ընտրությանը, որպեսզի ՔՊ-ն առավել կոնսոլիդացված մասնակցություն ունենա Երևանի ավագանու ընտրություններին:
Եվ վերջապես, մեծ հավանականությամբ Փաշինյանը կանխազգում է, որ անվտանգային ու արտաքին մարտահրավերները հանգեցնելու են իշխանության ճգնաժամի կամ նույնիսկ՝ իշխանափոխության, իսկ նման ֆորս մաժորային իրավիճակներում վտանգավոր է կուսակցության ղեկն անգամ ամենամոտ մարդուն վստահելը:
Ի դեպ, ՔՊ նոր վարչությունն «ամենաուսապարկայինն» է ու այս իմաստով՝ ամենալոյալը Փաշինյանին: