Ալկոհոլային լյարդի հիվանդություն. ինչպե՞ս հասկանալ, որ ձեր լյարդը մահանում է

Ալկոհոլային լյարդի հիվանդություն. ինչպե՞ս հասկանալ, որ ձեր լյարդը մահանում է

Ալկոհոլային լյարդի հիվանդությունը (ALD) լյարդի խանգարումների մի ամբողջ համալիր է, որն առաջանում է էթանոլի հաճախակի և/կամ առատ ընդունման հետևանքով, որը ցանկացած ալկոհոլային խմիչքի հիմնական ակտիվ բաղադրիչն է:

Այս պաթոլոգիան զարգանում է աստիճանաբար՝ 4 փուլով։

1-ին փուլ - ստեատոզ - Ստեատոզի այլ անուններ են ճարպային լյարդ, ճարպային լյարդի հիվանդություն և ալկոհոլային ճարպային լյարդի հիվանդություն:

Ալկոհոլի հաճախակի և չափից ավելի օգտագործմամբ լյարդի՝ որպես լիպիդային (ճարպի) նյութափոխանակության կարգավորիչի ֆունկցիան հիմնականում խաթարվում է: Իսկ ճարպերը քայքայելու փոխարեն լյարդը սկսում է դրանք կուտակել իր բջիջներում (հեպատոցիտներ):

Փուլ 2-րդ - Մեկ այլ անունը ալկոհոլային հեպատիտ է: Սա արդեն բորբոքային պաթոլոգիա է։

Ի տարբերություն վիրուսային հեպատիտի (A, B, C, D, E, F, G), ալկոհոլային հեպատիտը թունավոր է: Բորբոքումն առաջանում է ոչ թե վիրուսի ֆոնի վրա, այլ ալկոհոլի թունավոր ազդեցության պատճառով։

3-րդ փուլ - ֆիբրոզ - Ճարպի կուտակման և թունավոր բորբոքումների պատճառով լյարդի բջիջները սկսում են մահանալ։

4-րդ փուլ - ցիռոզ - Սա անդառնալի խանգարում է. հյուսվածքի սպիները ձևավորվում են հանգույցների, որոնք ընդմիշտ փոխարինում են օրգան բջիջներին:

Աճող սպիների ֆոնի վրա լյարդը մեծանում է չափերով, դառնում խիտ, կոպիտ և գնդիկավոր։ Այն մարդու ներսում դառնում է անպետք աղյուսի պես՝ օրգանը դեռ կա, բայց այլևս ոչ մի օգտակար գործառույթ չի կատարում։

Ինչպե՞ս պահպանել լյարդը:

Առաջին կանոնը կանոնավոր ախտորոշման անցնելն է։ Թեստավորման հիմնական մեթոդներն են արյան կենսաքիմիական անալիզը և գործիքային հետազոտությունները՝ ուլտրաձայնային (լյարդի և որովայնի օրգանների ուլտրաձայնային հետազոտություն), ինչպես նաև ֆիբրելաստոգրաֆիան (լյարդի հյուսվածքի հետազոտություն ֆիբրոզի համար, սպիական հյուսվածքի աճ): Այս մեթոդները օգնում են ժամանակին հայտնաբերել խախտումները։

Երկրորդ կանոնը դեղերի նկատմամբ զգույշ լինելն է՝ դրանք ընդունել միայն բժշկի ցուցումով։ Շատ դեղամիջոցներ (օրինակ՝ հայտնի պարացետամոլը) խիստ հեպատոտոքսիկ են և վնասում են լյարդը։

Բացի այդ, պետք չէ կուրորեն հավատալ հեպատոպրոտեկտորներին (լյարդի բջիջները պաշտպանող դեղամիջոցներին):