Ենթադրվում է, որ մահը հանկարծակի է տեղի ունենում, սակայն հետազոտողները վստահ են, որ առաջին նշանները կարելի է նկատել կյանքի ընթացքում։
Հիպոկրատն առաջինն է նկատել այս հատկանիշը: Իր աշխատություններում, որոնք թվագրվում են մ.թ.ա. 460-370 թվականներին, պատմաբանների կողմից, նա նկարագրել է իր հիվանդներին և ուշադրություն հրավիրել այն փաստի վրա, որ մահացող մարդիկ, բացի մարմնի ցավից, ունեն խորասուզված աչքեր և այտեր, սուր քիթ և թեթև ընկճվածություն:
Նա նաև նշեց, թե ինչպես են անսովոր կերպով սկսել դուրս ցցվել ականջի բլթակները։ Դեմքի երանգը միշտ դառնում էր գունատ կամ գրեթե մոխրագույն, աչքերը ձանձրալի էին, իսկ բերանի անկյունները՝ կախ, ճակատի և քթի շուրջ կնճիռները հարթվում էին։
Հույն բժիշկը կարծում էր նաև, որ այդ ամենը պայմանավորված է նրանով, որ հույզերը հեռանում են մարդուց մինչև հավերժություն տեղափոխվելը, և նա դառնում է հանգիստ։
Ինչպես գիտեք, երկրի վրա բոլոր մարդկանց դեմքերը ասիմետրիկ են: Բժշկական և փիլիսոփայական գիտությունների դոկտոր Եվգենի Չեռնոսվիտովն առաջինն էր, ով բացահայտեց զարմանալի մի երևույթ. Եթե մարդը պատրաստվում է մահանալ շատ մոտ ապագայում, նրա դեմքը սիմետրիկ է դառնում։
Գիտնականները դա բացատրում են որպես հյուսվածքների չորացման գործընթաց: Դա սովորաբար տեղի է ունենում մահից հետո, բայց դա կարելի է նկատել նաև հաջորդ աշխարհ մեկնելուց առաջ: Ընդ որում, նման փոփոխությունը, որը տեղի է ունենում կենդանի մարդկանց մոտ, չի տրվում որևէ տրամաբանական գիտական հիմնավորման։