«Հայրենիք» կուսակցության անդամ Բաբկեն Հարությունյանը ֆեյբուքյան էջում գրում է․

«Ամուլսարը հանք դարձնելու նախկին իշխանության որոշումը ավարտին հասցնելու Նիկոլի ջանքերը պայմանավորված են անձնական շահերով։ Ի՞նչ է պետք իշխանությունից ասֆալտով և ականջահաճո վերնագրերով գոհացող մարդուն. Ասֆալտ և վերնագիր։ Հանքը շահագործելու նպատակով այսօր կնքված նոր համաձայնագրով և՜ ականջահաճո վերնագիրը եղավ` պետության 12,5% փայատեր դառնալը, և՜ ասֆալտի ենթագիտակցական խոստումը` սարը հանք կդառնա, հանքը հարկ կմուծի, դե ասֆալտն էլ կարվի, երևի։

Շատ չխորանալով Ամուլսարի շուրջ տեղի ունեցած իրադարձությունների ժամանակագրության և տարբեր հին ու նոր բարձրաստիճան պաշտոնյաների հնարավոր շահերի մեջ` մի քանի արձանագրում անեմ.

1. Ամուլսարը չէր շահագործվում բնապահպանական բավարար չափով չհաշվարկված ռիսկերի պատճառով, դա նաև պաշտոնապես էր հայտարարված, պետության փայատեր դառնալով այդ նույն բնապահպանական ռիսկերը չեզոքացվեցի՞ն,

2. Կարո՞ղ ենք համարել, որ Նիկոլը լիովին հիմնավոր է համարում իր բնորոշած նախկինների ժամանակվա արած ՇՄԱԳՓ-ն կամ հանքի թույլտվությունները տալու գործընթացում որևէ կոռուպցիա չի եղե՞լ,

3.Ժամանակին 400 հազար դոլար պետությունը վատնեց, իր իսկ չարած բնապահպանական փորձաքննությունների վերլուծության վրա, փոխարենը նոր փորձաքննություն աներ,

4. Ազդակիր համայնքների բնակիչների և բնապահպանների կարծիքը փոխվե՞ց ի օգուտ հանքի շահագործման, թե դա թավիշի մասին հեքիաթների ժամանակվա խոստում էր։

Արձանագրումների և հարցերի շարքը կարելի է երկար թվարկել։ Բնապահպանական անդառնալի հետևանքների, Ջերմուկի առողջարանային և տուրիստական գրավչության կտրուկ նվազման և այլ խնդիրների հետևանքները` առաջիկայում կզգան ոչ միայն Ջերմուկի բնակիչները։

Եվ վերջում` Ամուլսարի հանքի դեմ պայքարող բնապահպաններին մեղադրելուց առաջ ճիշտ կլինի հիշել, թե սպասվող աղետը կանխելու համար ինչ եք արել կամ որևէ բան արել եք արդյոք»։