Յուրաքանչյուր իր ունի իր էներգիան: Այն կարող է երջանկություն բերել մարդու կյանք կամ ամբողջովին ոչնչացնել այն: Սրանում վստահ են էզոտերիկները։ Նրանք խորհուրդ են տալիս անմիջապես տնից դուրս շպրտել կանգնեցված ժամացույցները, կոտրված խաղալիքները, կոտրված սպասքը և մահացած մարդկանց պատկանող բոլոր իրերը։
Եթե մահացածից նոր բաներ են մնացել, ապա դրանց օգտագործման սահմանափակումներ չկան։
Այնուամենայնիվ, եթե մահացածի ճակատագիրը դժբախտ է եղել, և նա ինքն էլ երկար ժամանակ հիվանդ է եղել, ապա կարիք չկա թողնել իր ունեցվածքը։ Մահացածի հոգիները կապված են իրերի հետ, գրավում են նրանց։ Այսպիսով, ողջերը ստիպված կլինեն անընդհատ «գոյակցել» մահացածների հետ, որոնց կարող է դուր չգալ ձեր արարքները կամ այն, թե ինչպես եք վերաբերվում նրանց իրերին։
Մահացածի իրերը սովորաբար տանում են եկեղեցի կամ բաժանում կարիքավորներին: Կարևոր է զգուշացնել, որ նրանք ընդունում են հանգուցյալի իրերը իրենց օգտագործման համար, որպեսզի նրանց ընտրությունը գիտակցված լինի։
Տան մեջ ամենավտանգավորը հայելին է, հատկապես կոտրվածը։ Սա պորտալ է աշխարհների միջև: Այն կլանում է տեղեկատվությունը, ուստի հնաոճ հայելին լավագույնը չէ, այն հիշում է այն, ինչ տեսել է: Կոտրված հայելին աղքատությունը տանում է տուն:
Տան էներգիային վնասում են արհեստական և չորացած ծաղիկները, հերբարիումները, դատարկ բանկաները, նեկրոտիկ սիմվոլները՝ այն ամենը, ինչ կապված է մահվան հետ և ուրախություն չի բերում։