Սուրճը շատ սննդամթերքների հետ լավ չի համադրվում. դա պարզապես նրա բնույթն է։ Օրինակ՝ սննդաբան Մարիյաթ Մուխինան հիշեցրել է, որ ըմպելիքը չպետք է մատուցվի հնդկացորենի, լոբազգիների և ընկույզների հետ։ Հացահատիկային և ընկույզային բաղադրությունում պարունակվող երկաթը կոֆեինի պատճառով ավելի քիչ արդյունավետ կներծծվի։ Մարդը որևէ սննդային օգուտ չի ստանա։ Լավագույնն է սուրճ խմել ուտելուց 1-2 ժամ անց։

Մեկ այլ անցանկալի համադրություն է սուրճը և համեմունքները։ Սա կարող է անակնկալ լինել, քանի որ մասնագետներն իրենք են խորհուրդ տվել ըմպելիքին ավելացնել մի փոքր քրքում կամ դարչին։ Սակայն բժիշկը վստահ է, որ համեմունքները գերակշռում են սուրճի համին։

«Մեր համային ընկալիչները նույն խթանը չեն ստանում։ Սուրճից ստացվող օրգանոլեպտիկ բավարարվածությունը կորչում է։ Եվ այդ դեպքում մեր համային ընկալիչները կպահանջեն ավելի շատ այդ բաժակից՝ առանց որևէ հավելանյութի զգալու ըմպելիքի համը», - բացատրել է սննդաբանը։

«Մոսկվա 24»-ին տված հարցազրույցում Մուխինան նաև կոչ է արելչավելացնել ալկոհոլ իրենց սուրճին։ Շատերը սիրում են ուժեղացնել ըմպելիքի կոնյակի նոտաները՝ այդպիսով ընդգծելով դրա թթվաշ համը։ Սուրճը հաճախ օգտագործվում է նաև որպես սթափեցնող ըմպելիք՝ հարբածության զգացումը մեղմելու համար։ Սակայն սա միայն մեծացնում է ալկոհոլի չարաշահման ռիսկը։